این سنسور ساخت شرکتی به نام Proteus و تقریبا به اندازه یک دانه کوچک ماسه است. اندازه بسیار ریز سبب می شود که این سنسور به راحتی امکان جاسازی درون قرص ها را داشته باشد.

وقتی قرص بلعیده شود، این سنسور درون معده با شیره گوارشی تماس پیدا می کند و یک واکنش شیمایی کوچک سبب می شود که انرژی الکتریکی لازم برای کارکرد آن فراهم شود. بعد از آن سنسور اطلاعاتی را به سطح بدن ارسال می کند و در آنجا یک مچ بند یا یک برچسب که روی شکم نصب شده، آنها را دریافت و ذخیره می کند و می تواند کار ارسال اطلاعات را به تلفن هوشمند انجام بدهد.

اما همه چیز به ارسال یک سیگنال ساده خلاصه نمی شود. این سنسور برخی علایم حیاتی مهم مانند تعداد ضربان قلب را هم برای تلفن همراه شما ارسال می کند و این اطلاعات با تایید بیمار به دست پزشک می رسد.