تیر چراغ برقی که چتر می شود!

اغلب اوقات در فصول بارانی سال نمی توان بارش را پیش بینی کرد و اگر این پیش بینی نیز درست صورت بگیرد در بسیاری از مواقع همراه داشتن چتر را فراموش می کنیم و زیر باران های ناگهانی خیس می شویم.

مبتکر روسی طرحی ارائه کرده است که بر اساس آن دیگر نیازی به پیش بینی آب و هوا و یا همراه بردن چتر نیست. میخائیل بلیاوف "لامپ چتری" ساخته است که در واقع تیرچراغ برقی است که چتر حساس به باران دارد.

این لامپ چتر، یک تیرچراغ برق معمولی و استاندارد مجهز به یک چتر است. درون این تیر، یک موتور برق قرار گرفته که در صورت نیاز چتر را باز و بسته می کند. حسگرها در صورت بارش باران، چتر را باز و برای عابران پیاده سرپناهی در باران ایجاد می کنند.

علاوه بر حسگرهای باران، یک حسگر چرخش 360 درجه بر روی لامپ فایبرگلاس قرار داده شده تا مشخص کند آیا کسی در باران از این لامپ چتر استفاده می کند یا خیر. درصورتی که هنگام باران کسی از این چتر استفاده نکند، پس از سه دقیقه چتر خود به خود بسته می شود.

وی که ایده خود را از خیس شدن مردم در زیر باران گرفته است، افزود: افرادی را در خیابانها می بینیم که سعی می کنند در سایه یک تیرچراغ برق از باران در امان بمانند.

قطر این چتر 2/2 متر و فاصله آن تا زمین دو متر است و فضای کافی زیر آن برای در امان ماندن چندین نفر از باران وجود دارد. اگرچه این مبتکر هنوز قصدی برای تولید انبوه لامپ – چتر خود ندارد اما می گوید این طرح امکان استفاده در خیابانهای پرتردد شهر را دارد.

عکسبرداری با پلک زدن!

دوربین مفهومی Iris‌ از فناوری بیومتریک و ردیابی حرکات چشم برای عکسبرداری استفاده می‌کند

«میمی زو» دانشجوی کالج سلطنتی هنر لندن و طراح این دوربین مفهومی معتقد است که یک محصول باید آن قدر هوشمند باشد تا بتواند خود را با خواست انسان تطبیق دهد، نه این که انسان خود را با وضعیت دستگاه هماهنگ کند.

فناوری بکار گرفته شده در دوربین مفهومی Iris مشابه اسکنر عنبیه برای شناسایی افراد است که با ردیابی حرکات چشم، امکان زوم کردن و عکسبرداری را فراهم می کند.

زمانی که فرد چشم هایش را تنگ می‌کند، حالت زوم ایجاد می شود و همزمان با باز کردن چشم دوربین از حالت زوم خارج می شود.

همچنین امکان ذخیره سازی داده ها و استفاده خودکار از این اطلاعات وجود دارد، بطور مثال اگر کاربر نزدیک بین باشد، اطلاعات وی در سیستم ذخیره شده و دوربین تنظیمات خود را بر اساس وضعیت بینایی فرد تنظیم می کند.

ابعاد دوربین در اندازه یک لنز معمولی است و برای گرفتن عکس باید چند ثانیه به لنز خیره شد و با دو بار پلک زدن پیاپی عکس گرفته می شود.

تولید برق از قطرات باران

یک نوجوان 14 ساله کانادایی یک دستگاه جمع آوری کننده انرژی از آب وهوا تولید کرده است که می تواند از قطرات باران، برق تولید کند.

وی از یک ورق فلوراید پلی وینیلیدین پلاستیک فیزوالکتریک برای ساخت سقف کوچک به اندازه یک کاغذ نامه استفاده و آن را به یکسوساز ساخته شده از 4 دیود برای تبدیل انرژی تولید شده AC به انرژی DC که قابل ذخیره در یک مخزن است، متصل کرد.برق ذخیره شده نیروی مورد نیاز برای یک چراغ ال ای دی را تامین می کند.به گفته وی،هنگام برخورد باران با سطح، تنش مکانیکی ایجاد می شود که قابل تبدیل به یک جریان جایگزین است

می بینید از لحاظ سنی این مخترع (نصف ماست)!!!

تولید قطعات الکترونیکی انعطاف‌پذیر

یک تیم تحقیقاتی متشکل از پژوهشگرانی از موسسه گوانجیو کره، دانشگاه سئول و دانشگاه رایس موفق به تولید زیرلایه‌ای با ضخامت یک مولکول شدند که انعطاف‌پذیری بالایی دارد. در این روش از مولکول‌های آلکیل استفاده شده که با استفاده از خودآرایی به شکل فیلم‌های نازک در می‌آید. از این لایه‌های می‌توان در تولید قطعات الکترونیکی انعطاف‌پذیر استفاده کرد.

محققان در تمام جهان به‌دنبال ساخت ادوات الکترونیکی انعطاف‌پذیر هستند تا با استفاده از آن محصولاتی با شکل جدید نظیر تلفن‌های همراه انعطاف‌پذیر، نمایشگرهایی با قابلیت خم شدن و ادوات هوشمند درون مبلمان تولید کنند. مشکلی که در این مسیر وجود دارد آن است که ترانزیستورها و قطعات الکترونیکی به زیرلایه متصل هستند، بنابراین با خم شدن زیرلایه این ارتباط با ایجاد ترک گسسته شده سیستم دچار نقص می‌شود.

در آخرین تلاش‌ها برای تولید ادوات انعطاف‌پذیر، محققان از پلی‌آمید به‌عنوان زیرلایه استفاده کردند. این ماده در حین خم شدن نمی‌شکند همچنین در صورت گرما دیدن نیز حالت اولیه خود را حفظ می‌کند این موضوع اهمیت زیادی دارد زیرا در صورت خم شدن یک سطح، گرما تولید می‌شود. زمانی که یک سطح چندین بار خم شود، گرم می‌شود. در این پروژه محققان ساختاری نازک به ضخامت یک مولکول تولید کردند که شباهت زیادی به دیود دارد که در آن مولکول‌های آلکیل خودآرایی داده و تک لایه‌ها را می‌سازد.

برای تست این یافته، پژوهشگران 512 قطعه تولید کردند که 3 سانتیمتر مربع مساحت داشت سپس آن را تحت شرایط مختلف خم کردند. این ساختارها به اشکال مختلف نظیر سیلندری خم شدند و حتی آنها را به‌صورت مارپیچ درآوردند. در برخی موارد آنها را 1000 بار به سرعت خم کردند. سپس نمونه را به جریان DC متصل کردند تا هدایت الکتریکی آنها را بررسی کنند. نتایج نشان داد که هیچگونه کاهشی در هدایت الکتریکی ساختارها بوجود نیامده است. تحقیقات بیشتر نشان داد که هیچ زوال ساختاری در این قطعات ایجاد نشده است که این به‌معنای دستاوردی بزرگ قلمداد می‌شود. قدم بعدی در این پروژه آن است که قطعات ترانزیستوری ساخته شده با این مواد مورد آزمایش قرار گیرد تا تاثیر خم شدن روی آن مشخص شود. اگر نتایج موفقیت آمیز باشد آنگاه باید منتظر تولید تلفن‌های انعطاف‌پذیری بود که به‌راحتی خم می‌شوند و می‌توان آنها را درون کوله پشتی قرار داد و نگران شکستن‌شان نبود.

این گروه نتایج کار خود را در قالب مقاله‌ای تحت عنوان Flexible molecular-scale Electronic devices در نشریه Nature Nanotechnology به چاپ رساندند.

ساخت روبات شکست ناپذیر در بازی سنگ، کاغذ، قیچی!

محققان ژاپنی موفق به ساخت یک دست روباتیک شدند که قادر به شرکت در بازی سنگ، کاغذ، قیچی است و تمام مسابقات را می‌برد

روبات طراحی شده توسط محققان دانشگاه توکیو به دلیل دارا بودن سیستم بینایی فوق سریع، شکست ناپذیر شده است.در حقیقت این روبات، متقلب است و به مشاهده حرکت انگشتان دست فرد می پردازد و با تحلیل آن در کسری از ثانیه ترکیب برنده را انتخاب می کند.اما این تحلیل بسیار سریع و غیرقابل مشاهده است. درک دست انسان توسط این روبات در یک میلی ثانیه با یک دید فوق سریع انجام و موقعیت و شکل دست انسان شناسایی می شود.

ساخت ژل رسانای قابل افشانه

محققان دانشگاه استنفورد نوعی ژل رسانای جریان الکتریسیته طراحی کرده‌اند که ساخت آن آسان و سریع است و می‌توان با استفاده از یک چاپگر جوهرافشان آن را بر روی سطوح مختلف الگوبندی کرد.

ژل جدید موسوم به Jell-O عملکرد الکتریکی بی‌سابقه‌ای از خود نشان داده است.

این ماده که توسط پروفسور ژنان بائو و همکارانش ابداع شده، نوعی هیدروژل رسانا است و مانند بافت‌های بیلوژیکی رفتار می‌کند اما همچون یک فلز یا نیمه‌رسانا می‌تواند هادی جریان الکتریسیته باشد.

ترکیب این دو مشخصه امیدهای زیادی در خصوص ساخت حسگرهای بیولوژیکی و ابزار ذخیره انرژی در مهندسان ایجاد کرده است.

بائو و تیم تحقیقاتی‌اش ژل مزبور را با اتصال زنجیره‌های طولانی ترکیب آلی آنیلین با اسید فیتیک که به طور طبیعی در بافت‌های گیاهی یافت می‌شود، تولید کردند. این اسید قابلیت نگه‌داشتن تا شش زنجیره پلیمری به طور همزمان و خلق یک شبکه صلیب‌مانند درهم‌تنیده وسیع را داراست.

پلیمرهای هادی هم‌اکنون در بازار قابل دسترس‌اند اما همگی آن‌‌ها یک فیلم یکپارچه فاقد هر نوع ساختار نانو را تشکیل می‌دهند؛ اما شبکه صلیب‌مانند ژل جدید به یک ساختار اسفنج‌مانند پیچیده منجر می‌شود. یکی از مشخصه‌های هیدروژل، وجود روزنه‌‌های ریز بی‌شمار است که ناحیه سطحی ژل را منبسط می‌کند. این امر میزان شارژی که ماده می‌تواند نگه دارد، توانایی در حس مواد شیمیایی و سرعت پاسخ الکتریکی آن را افزایش می‌دهد؛ با این حال، می‌توان به آسانی در این ژل تغییر ایجاد کرد. به این دلیل که ماده تا آخرین لحظه سنتز جامد و سفت نمی‌شود، می‌تواند به عنوان یک مایع چاپ یا افشانه شده و پس از نشستن بر روی سطح به ژل تبدیل شود. این مشخصه تولیدکنندگان را قادر به تولید الکترودهای دارای الگوهای پیچیده و با بهای نازل می‌کند. همچنین ساختار غیرمعمول به ژل ویژگی‌های الکترونیکی قابل توجهی می‌دهد.

اکثر هیدروژل‌ها توسط تعداد بالای مولکول‌های عایق به هم متصل هستند و این امر توانایی کلی ماده در عبور جریان الکتریکی را کاهش می‌دهد. اما اسید فیتیک یک ناخالص‌ساز (dopant) ریز مولکولی است. این بدین معناست که هنگامی که اسید زنجیره‌های پلیمری را به هم متصل می‌کند، به آن‌ها شارژ نیز می‌رساند. این اثر هیدروژل را به میزان قابل توجهی رسانا می‌کند.

به ادعای بائو، رسانایی این ژل در نوع خود بهترین است. ظرفیت آن برای نگهداشتن شارژ بالا بوده و همچنین پاسخ این ماده به شارژ اعمال شده به طور غیرمعمولی سریع است.

تشابه ماده جدید با بافت‌های بیولوژیکی، ناحیه سطحی وسیع آن و توانایی‌های الکتریکی به سیستم‌های بیولوژیکی امکان ارتباط با سخت‌افزار فناوری را می‌دهد.

سازندگان بر این باورند ژل مزبور می‌تواند در هر حوزه‌ای از کاوشگرهای پزشکی و حسگرهای بیلوژیکی در آزمایشگاه گرفته تا سلول‌های زیست‌سوختی و خازن‌های دارای چگالی با انرژی بالا به کار رود.

نتایج این تحقیق در مجله «پیشرفت‌های آکادمی ملی علوم» انتشار یافت و موسسه انرژی پریکورت در دانشگاه استنفورد حامی آن بود.