چند جمله که همه مون توی سالهای مدرسه از معلمامون شنیدیم :
اون چیه تو دستت؟:بازی دیگه تموم شد . مچتو گرفتم. کشف تکه کاغذ مچاله ای که مخفیانه دست به دست می گشت. خنده های ریز و نخودی به همراه داشت و چیزی بیشتر از یک شوخی بی مزه یا نهایتاً کاریکاتوری سرسری از معلم نبود. هر چند که به مثابه یک دسیسه ی از پیش طراحی شده با آن برخورد می شد.
اینو کی نوشته ؟: لو رفتیم ! اکت صحنه موقع ادای این جمله اشاره به دفتر مشق است و هرگونه تلاش برای توضیح اینکه : "اجازه! به خدا این خط خودمونه! فقط دراز کشیده بودیم نوشتیم، اینجوری شد!" به خاطر توهین آشکار به آی کیوی گوینده، عاقبتی جز "گفتم بگو اینو کی نوشته؟" ندارد.
چرا خودتو جا نذاشتی؟:جمله ی قصاری بی معنا در جواب "آقا/خانم اجازه! دفتر مشقمونو جا گذاشتیم!" بدیهی است که عقلاً و منطقاً آدم نمی تواند خودش را جا بگذارد و قضیه به انتفای مقدم باطل است !!! حتی فلاسفه ای مثل کانت و سارتر که در اصالت هستی تردید ورزیده اند و رساله ی عدم وجود نگاشته اند، هیچ وقت با چنین مسأله ای مواجه نشده اند !
چه جوری غذا خوردن یادت نرفت ؟:یک شوخی به غایت لوس که پاسخی نداشت. در جواب توجیه دانش آموزی که ادعا می کرد نوشتن تکالیفش را فراموش کرده. واضح بود که با نخوردن غذا آدم دچار احساس گرسنگی می شد ولی ننوشتن مشق احساس خاصی در او ایجاد نمی کرد!
توپ گم بشه یا خراب بشه باید بذاری سرجاش! : ورزش با اعمال شاقه! وضعیتی که پینگ پنگ باز نمی داند به فکر خواباندن توپ باشد یا نگران گم شدن توپ تخم مرغی! معمولاً با جمله ی "نیاوردی نیا مدرسه" به پایان می رسید.
موفق باشید: جمله ی پایانی کلیه برگه های امتحانی جهت خالی نبودن عریضه!
بچه های سال پیش خیلی قوی بودن : این یعنی منو باش گیر کیا افتادم!
همه ی درساتو بگیری 20 ولی انضباط بشی 19 هیچ جا ثبت نامت نمی کنن: گرچه هیچ وقت موردی دیده نشده که با وجود نمره انضباط زیر 20 از ثبت نام امتناع شده باشد!
و اینم یه سری دیگه از جمله های معروف :
فردا با اولیات بیا مدرسه
تابلو/تخته سیاه این وره !
من پشت سرمم چشم دارم!
سرت رو برگه ی خودت باشه!
خوب گوش کنید یه بار بیشتر نمیگما!
چیز خنده داری هست بگید ما هم بخندیم!
شمارو باید ببرن کلاس پایین تر تازه اینارو یاد بگیرین!
شما شلوغترین و بی انضباط ترین کلاس مدرسه این!
دستتو بنداز، آخر جلسه اگه جوابتو نگرفتی سؤال کن!
اون یکی کلاسم معلم نداره ولی انقدر سر و صدا نمی کنن. صداتون تا سر کوچه میره!
همه تون بشید صفر از حقوق من کم نمی کنن، همه تونم بشید 20 به حقوق من اضافه نمی کنن!
فک کردین واسه من کاری داره مثه بقیه ی معلما بیام، پا رو پا بندازم، بگم یکی از رو کتاب بخونه، بعدشم زنگ بخوره برم پی کارم ؟!
منبع : همشهری جوان - شماره ی377 - صفحات 27 و 28 و 29