بيست و پنجم ماه ذي القعده روز دحوالارض است.

دحوالارض را چنين معرفي مي کنند "روزي كه زمين از زير کعبه كشيده و گسترانيده

شد.

گر چه اين مطلب يعني کشيده شدن و گسترانده شدن زمين در وحله اول عجيب به نظر

ميرسد اما تعريف واضح تر اين موضوع اين است که گفته شود :

پس از آنکه تمام سطح

کره زمين به مدت طولاني در زير آب فرو رفته و خداوند خواست تا آن را از زير آب

بيرون آورد که صحنه زندگي موجودات مهيا گردد ، اولين نقطه اي که از زير آب سر بيرون

آورد همان مکان مقدس کعبه و بيت الحرام بود . اين واقعه نشان دهنده اهميت اين نقطه

و مرکزيت آن براي همه عالميان است .

در واقع دحوالارض روز شروع حيات بخشي

خداوند به جهان خاکي است كه توجه به آن در روايات و تعيين اعمال خاص همچون روزه ،

عبادت ، دعا و غسل واهتمام به آن از سوي معصومين (ع) نشانگر عنايت حضرت حق به اين

روز با برکت است .

تعبير به اينکه "در روز دحو الارض رحمت خدا منتشر گرديده و از

براى عبادت و اجتماع به ذكر خدا در اين روز، اجر بسيار است" و امثال آن ، مومنين را

بر انجام مستحبات مخصوص اين روز ترغيب مي نمايد . درباره روزه اين روز آمده است

:

روزه اين روز همانند روزه هفتاد سال است .

روزه اين

روز کفاره گناهان هفتاد سال است .

براي روزه دار اين روز هرکه و هرچه در

ميان آسمان و زمين است استغفار مي کند و ...

از ديگر اعمال اين روز شريف دو رکعت نماز است که در آن حمد و پنج مرتبه سوره

"والشمس" خوانده مي شود و پس از نماز نيز دعايي است که در مفاتيح آمده است . و

همچنين دعاي "اللهم داحي الکعبه ..." از دعاهاي مخصوص اين روز است .

روايت است که « امام رضا » عليه السلام فرموده اند: درشب بيست و پنجم

ماه ذى القعده حضرت ابراهيم (ع) و حضرت عيسى (ع)متولد شده اند. و نيز در اين روز

رسول خدا صلى الله عليه و آله ، به قصد حجة الوداع از مدينه به همراه يكصد و چهار

هزار يا يكصد و بيست و چهار هزار نفر از راه شجره به مکه عزيمت نمودند که حضرت

فاطمه (ع ) و تمامى زوجات آن حضرت نيز ايشان را همراهي مي کردند .

و نيز در

روايتي است که در اين روز قائم (عجل الله تعالي فرجه الشريف) قيام خواهد نمود

.